Doğal bir içgüdü olarak, birçok yavru kedi battaniyeleri, oyuncakları ve hatta sahiplerini yoğurur ve emer. Doğal emzirme eğilimleri, genellikle zararsız olan ancak sütten kesildikten sonra uzun süre devam eden bir alışkanlığa dönüşme potansiyeline sahip bu davranışın nedenidir. Bazı evcil hayvan sahipleri bunun çok sevimli olduğunu düşünürken, diğerleri çiğnemeyi veya mobilyalara zarar vermeyi teşvik edebileceğinden endişe duyabilir.
Yavru kedinizin bu davranışı aşmasına yardımcı olmak biraz zaman ve empati gerektirecektir. Bunun onlar için teselli edici bir davranış olduğunu kabul etmek, özellikle de çok erken sütten kesilmişlerse çok önemlidir. Bununla birlikte, uygun yaklaşımı benimsediğiniz takdirde yavru kedinizi daha sağlıklı alışkanlıklar edinmesi için nazikçe teşvik edebilirsiniz.
Bu yazıda, yavru bir kediyi üzmeden emme refleksinden vazgeçirmek için yararlı stratejiler ele alınacaktır. Yavru kedinizin gelişimini teşvik etmek için yapabileceğiniz, ona alternatif konforlar sunmak veya çevresinin güvenli olduğundan emin olmak gibi kolay şeyler vardır.
| Yöntem | Açıklama |
| Doğru beslenme sağlayın | Açlık emme refleksini tetikleyebileceğinden, yavru kedinin yeterince yiyecek ve besin aldığından emin olun. |
| Rahatlatıcı oyuncaklar sunun | Yavru kediye yumuşak bir oyuncak veya battaniye vererek emerek aradığı rahatlığı taklit etmesini sağlayın. |
| Yönlendirme davranışı | Emmeye başladıklarında yavru kediyi nazikçe uzaklaştırın ve oyun veya ilgi ile meşgul edin. |
| Sakin bir ortam yaratın | Stres emme davranışını artırabilir, bu nedenle yavru kedinizin kendini güvende ve rahat hissettiğinden emin olun. |
Emme refleksi hakkında gerçekler
Yeni doğmuş bir bebeğin emme yeteneği, sağlık ve canlılığının yanı sıra beslenme alışkanlıklarının ve iletişim ve dünya farkındalığı ile ilgili ilk deneyimlerinin bir işaretidir. Zoologlar tarafından belirtildiği gibi:
- Yeni doğmuş aktif bir yavru kedi, içgüdüsel olarak sıcak anne karnına sürünür, bağımsız olarak bir meme ucu bulur ve değerli kolostrumu açgözlülükle emer. Küçük ve zayıf bebekler kötü emerler veya hiç ememezler, bu da düşük canlılık ve olası gelişim kusurlarını gösterir.
- Emme sadece gıdayı emme süreci değil, aynı zamanda anne ile güçlü bir duygusal bağın kurulması ve ilk psikolojik ilişkilerin oluşturulmasıdır. Emme sırasında yavru kedi huzur ve rahatlık içindedir ve yeterince emdikten sonra sakin bir şekilde uykuya dalar.
- Doğal bir yuvanın sıcaklığı, ıslak bir anne diliyle yalama, sütün kokusu ve tadı, yaşam yolculuğuna yeni başlayan yavru bir kedinin ilk hislerinin bir parçasıdır. Anne kedi ve yavru arkadaşları, bebeğin etkileşime girdiği ve iletişim kurduğu ilk canlılardır.
- Emme, yavru kedinin vestibüler aparatının ve motor koordinasyonunun gelişimini destekler: bebeklerin annenin karnındaki hayat veren kaynağa ulaşmak için hangi egzotik pozları aldıklarını gözlemlemek yeterlidir. Daha sonra emme becerisi, avını yakalayıp ağzında tutma ve parçalama becerisine dönüşür.
- Gözlerini açan ve yürümeyi öğrenen yavru kedi, etrafındaki dünyayı daha aktif bir şekilde keşfetmeye başlar ve bunu ağzı ve uzuvlarının yardımıyla yapar. Patisinin pedine dikkatlice dokunduktan ve nesnenin güvenli olduğundan emin olduktan sonra, bebek büyük olasılıkla onu tatmak isteyecek, aynı anda hem emmeye hem de kemirmeye çalışacaktır.
Yaşlı yavru kedilerde emme refleksinin ortaya çıkışı
Bir anne kedi yavrusunu genellikle iki ila üç ay boyunca emzirir.
Süt miktarı giderek azaldıkça, anne kedi bunu hisseder ve yavruları saklanarak, kaçarak ve hatta onlara hırlayarak memeden kesmeye başlar. Sonuç olarak, gelişmekte olan bebekler yenidoğan rutinlerini hızla terk eder ve yetişkinler gibi yemeye başlarlar. Ancak ergenlik çağındaki bir yavru kedinin anormal davranışlarının bir resmi de vardır:
- boş annesinin meme uçlarını emmeye devam eder;
- Sahibinin parmaklarını, kulak memesini, saçını veya bir deri kıvrımını ısrarla emer;
- uzun süre peluş bir oyuncağı veya tüylü yün bir battaniyenin bir köşesini çiğner, çiğner ve emer;
- hakiki deri eşyalar, alçıpan, duvar kağıdı parçaları, çimento parçaları, yapıştırılmış kağıt kitaplar gibi diğer yenmeyen nesneleri yalar, kemirir, şapırdatır ve hatta yutar.
Bir kediyi emmekten nasıl vazgeçirebileceğinizi öğrenmek için bu videoyu da izleyin:
Yavru bir kediyi emme refleksinden yavaş yavaş vazgeçirmek biraz zaman ve sabır gerektirebilir. Nazikçe yeniden yönlendirilebilen bu davranış, genellikle anneden çok erken alınmanın veya çocuğun rahatlık arayışının bir sonucudur. Yavru kediye uygun oyuncaklar sağlamak, iyi beslendiğinden emin olmak ve ona bolca sevgi göstermek faydalı olabilir. Ayrıca, yavru kediyi cezalandırmaktan kaçınmak çok önemlidir çünkü bu onu daha endişeli hale getirebilir. Düzenli ilgi ve teşvikle, yavru kedi sonunda bu davranışından vazgeçecektir.
Genç bir kedi yavrusu neden emme refleksi göstermeye devam eder??
Yavrularda ağız hareketleri ile beyin gelişimi arasında doğrudan bir ilişki vardır ve emme refleksinin psikofizyolojik gelişimin kritik bir bileşeni olduğu ortaya çıkmıştır. Bir yavru kedinin uzatılmış “emzirme dönemi” neden olabilir:
- “Çocukluktan çıkma” konusunda sıradan bir isteksizlik. Bir kedi ailesini bir arada tutarken, gelişmiş bir annelik içgüdüsüne sahip bir hemşire kedinin aşırı şefkatli olduğu, enerjik gençlerin saldırılarına ve meme uçlarının dişlek ağızlar tarafından tatsız bir şekilde kavranmasına uysalca katlandığı ortaya çıkar. Bazen özverili bir anne, yeni doğan yavrularıyla aynı anda yetişkin bir çocuğu da beslemeye devam eder.
- Anneden erken sütten kesme veya yapay beslenme. Bu durumda, süt emen bir yavru kedi, bir insanı en yakın yaratık olarak görür ve onunla sadece yiyecek dağıtımını değil, aynı zamanda kutsanmış bir güvenlik ve huzur hissini de ilişkilendirir. Sahibinin yatağında uykuya dalan, iyi beslenmiş ve mutlu bir bebek, sahibinin vücudunun herhangi bir yerini yalamaya ve şapırdatmaya başlayabilir. Yiyeceklerini yalnızca insan elinden almaya alışmış yavrular, açlık hissederek parmaklarını emeceklerdir.
- Sahibinden ilgi eksikliği, sık sık yalnızlık, can sıkıntısı. Duygularını dışa vurmak için daha uygun bir nesne bulamayan yavru kedi, yumuşak bir oyuncağa veya tüylü bir şeye sarılır ve onu emer.
- Stres, sinirsel şok. İçgüdüsel hafıza, en güvenli yerin annenin yanında, kendi ininde olduğunu gösterir; bu nedenle yaşanan korku, genç bir yavru kediyi psikolojik olarak üç haftalık bir enayiye dönüştürebilir. Korkutucu dış dünyadan kopan küçük hayvan, emme refleksini etkili bir antidepresan olarak kullanıyor ve bir tür “kendi kendine hipnoz” yardımıyla rahatlıyor.
- Irk yatkınlığı. Genç Siyam, Tayland, İran, Asya kedilerinin ve bunların melezlerinin genellikle bir şeyleri emdiği ve kemirdiği belirtilmiştir.
- Yetersiz beslenme, vitamin ve mineral eksikliği. Dengesiz beslenme, yenmeyen nesneleri yalama, kemirme ve yutma isteğine yol açabilir. Böylece organizma belirli bileşenlerin eksikliğini ampirik olarak telafi etmeye çalışır. Özellikle mineral eksikliği varsa, kedi duvarlardan hoşlanacak veya saksılardaki toprağın tadına bakacaktır. Yünlü şeyleri emme arzusu, lipitlere ve yağ asitlerine benzer bir kimyasal yapıya sahip olan lanolin içeriğinden kaynaklanmaktadır. Doğal olarak, yenmeyen nesneleri tüketme alışkanlığı kedinin vücudu üzerinde zararlı bir etkiye sahiptir, sindirim sisteminin tıkanmasına neden olur ve zehirlenme olasılığını artırır.
- Organların ve sistemlerin işleyişindeki bozukluklar. Vücuttaki işlevsel bozukluklar sürekli yalama ve emmeye neden olarak örneğin tükürük salgısının artmasına ve mide bulantısına yol açabilir. Bu da zehirlenme, iç zehirlenme, ağız boşluğu, diş, sindirim sistemi hastalıklarının bir işareti olabilir. Vücudunuzun bir bölümünü yalamaya yönelik takıntılı bir istek, cilt alerjisinin bir belirtisi olan dermatit, bir yara.
Ayrıca okuyun:
- yavru kedi 2 ayda ne ile beslenmeli?
- yavru bir kediyi bir kediden ne zaman uzaklaştırabilirsiniz?
- yavru kedi̇ kuru mamaya nasil ve ne zaman geçi̇ri̇li̇r.
Yavru bir kedinin emme refleksini aşmasına yardımcı olmak biraz zaman ve sabır gerektirebilir, ancak bu gelişimin normal bir aşamasıdır. Yavru kedinize bolca sevgi, ilgi ve yaşına uygun oyuncaklar vererek daha sağlıklı alışkanlıklar geliştirmesine yardımcı olabilirsiniz.
Peluş bir battaniye veya oyuncak gibi bir alternatif sunmak da yavru kediyi rahatlatabilir ve emme ihtiyacını azaltabilir. Bu süreçte tutarlılık ve kademeli yönlendirme esas olacaktır.
Her yavru kedinin benzersiz olduğunu hatırlayın, bu nedenle gelişim biraz zaman alıyor gibi görünüyorsa pes etmeyin. Yavru kediniz bu alışkanlığın üstesinden gelecek ve evinizde sevgi ve özenle gelişmeye devam edecektir.
